Het is jaren geleden dat ik oog in oog stond met… zoutwaterbad K.P. Zijl. Het was liefde op het eerste gezicht! Het was een bijzondere liefde, want het donkere zoute water was best een dingetje. Maar alles went, dus ook dat donkere zoute water.
Wat een heerlijke tijden heb ik beleefd: baantjes trekken, zwemvierdaagse, biatlon, dauwzwemmen en de kinderen zwommen er met veel plezier na schooltijd. Het was gewoon geweldig dat dit kon binnen de eigen gemeente. 100x liever in het zoute water happen dan een slok chloorwater tot me nemen. En wat dacht je van al die gezellige contacten aan de rand van het zwembad! Vele gezellige gesprekken heb ik er gehad. Ja, K.P. Zijl heeft me menig zomer een feestelijk én sportief tintje gegeven.
En toen… functie elders… althans, mijn werk in de gemeente Loppersum werd verwisseld voor werken in de omgeving van Loppersum. Ondertussen studies volgen… Het maakte dat ik K.P. Zijl verwaarloosde en zelfs vergat. Totdat ik dit jaar een kaartje van K.P. Zijl in de brievenbus vond: hij was me na al die jaren blijkbaar niet vergeten. Enigszins verlegen en beschaamd keek ik naar het kaartje. Zou ik? Durf ik hem nog onder ogen te komen? Een dikke tien jaar had ik hem niet meer gezien, laat staan aan hem gedacht.
De tijd was aangebroken om het goed te maken. Ik heb me opgegeven als vrijwilliger, want dat was wel het minste wat ik kon doen, toch? En toen ik opnieuw het zoutwaterbad zag, leefde de liefde voor dit unieke bad opnieuw op: second love. Of ben ik nu in de war? Onzin! Ik ben gewoon weer als een blok gevallen voor de charmes van Zoutwaterbad K.P. Zijl! Het is weer als vanouds.
Vandaag heb ik voor het eerst sinds jaren weer gezwommen. Vol vreugde ben ik de trap afgedaald het koele water in. Adembenemend; van schrik hapte ik in het zoute water. (O ja, zo smaakte het.) Met plezier een aantal baantjes getrokken, gezellig gepraat met de andere zwemmers. Ik ben blij met deze second love, niks mis mee 😊
Anna van den End
Vrijwilliger toezichthouder